Ongeveer zes jaar geleden kwam er een man bij mij in behandeling. Hij zou bijna met pensioen gaan. Hij en zijn vrouw keken ernaar uit. Maar sinds een tijdje had hij last van herinneringen aan hoe zijn moeder hem als jongetje behandeld had. Hij vond het tijd om eens aan zichzelf te werken en met de herinneringen aan de slag te gaan. We deden EMDR. Na 15 minuten was de spanning van de herinnering af en kon hij er met rust op terugkijken.
Mijn verhaal gaat niet over EMDR. Het gaat over iets anders dat deze man mij vertelde. Hij vond het heerlijk om in zijn tuin te werken. En als hij dan een tijd flink bezig geweest was, ging hij in zijn tuin zitten om de vruchten van zijn arbeid te bekijken. En dan ging er door hem heen: En God zag dat het goed was. Voor hem betekende dat, dat hij tevreden was, over wat hij gedaan had. Dat hij zag dat zijn werk iets goeds had opgeleverd.
Ik moest aan deze man en zijn uitspraak denken, toen ik gisteren in mijn eigen tuin zat. Lang was tuinieren iets waar ik tegenop zag. Twee maal woonde ik in huizen met een hele grote tuin, waar het werk nooit af was. Waar alles wat ik deed in het niet viel bij wat er nog moest gebeuren. Ik kwam alleen toe aan onkruid wieden en gras maaien en zelfs daar kwam ik niet genoeg aan toe. Maar nu woon ik in een huis met een overzichtelijke voor- en achtertuin.
Ik heb de planten, die in potten in mijn tuin staan, verpot. Het was nodig, hun blaadjes werden geel. Mijn zus, die veel van planten weet, had mij dat advies gegeven. De planten staan er nu weer goed bij en één van hen staat lustig te bloeien. Tijdens het verpotten viel een zware geëmailleerde pot uit mijn handen, bovenop de schotel die bij de pot hoort. Van beiden was een flinke scherf af. In de nieuwsbrief van Natuurmomumenten, die ik als trouwe sponsor ontvang, stond dat je van zo’n schotel een vogelbadje kunt maken. Je kunt hem op een omgekeerde pot zetten. Vogeltjes houden van een ondiep, hoger gelegen badje. Nu zat ik op anderhalve meter van het badje dat ik ‘gemaakt’ heb en warempel, twee koolmeesjes kwamen een bad nemen. Er kwam ook nog een koolmeesje wat water drinken. Ik dacht aan de zaadjes, die ik, op advies van mijn zus, geoogst heb van de eenjarige bloeiende planten in de voor- en achtertuin. Planten en bloemen waar ik de hele zomer al van geniet. Waarvan een mevrouw die langs mijn voortuin liep, vertelde dat zij er (ook) zo van geniet als ze er langs loopt. Waar ik waarschijnlijk volgend jaar en alle jaren daarna van kan genieten, als ik zaadjes blijf verzamelen en zaaien. Ik voelde mij rijkelijk beloond: God zag dat het goed was.
En ik realiseerde mij, dat dit is waar waarden en toegewijde actie in ACT over gaan. Een van mijn waarden is de natuur. Daarom heb ik aan mijn doel gewerkt en borders in mijn tuin gecreëerd en daar planten gezaaid en geplant. Maar het gaat vooral om het proces en de onverwachte wendingen die het proces neemt. Nu mijn tuin overzichtelijk van formaat is, heb ik ineens veel plezier gekregen in tuinieren en is het meer gaan betekenen dan alleen onkruid wieden en gras maaien. Toevallig raakte ik met mijn zus aan de praat over haar grote hobby: het kweken van planten uit zaadjes en stekjes. Ik raakte onder de indruk van haar kennis. Ik consulteerde haar over mijn verpieterende planten in pot. Ik werd blij van het resultaat en dacht aan een man die ik zes jaar geleden in behandeling had gehad. Door een toevallig mailtje heb ik nu een vogelbadje in mijn tuin, waar onmiddellijk gebruik van gemaakt wordt. Het voelt alsof ik zelf tot bloei kom.